20 Haziran 2011 Pazartesi

Hey gidi günler...

Ben büyüdüm siz küçüldünüz. Ben büyüdüğümü sandım siz arkada kaldınız. Benim pizzacının üstümdeki evimin içinde kaldınız. Ara sıra sizi hatırladıkça burnumumun direğini sızlattınız. Ahh!! dedirttiniz. Kekşe dönebilsem dedirttiniz. Ne güzel günlerdi o günler. Para, ünvan, sevilmek, sevmek, büyüklük yoktu o günlerde. Tek bir kazanç vardı, O’nun rızası. Tek bir ünvan vardı, abi. Tek bir sevgi vardı, O'nun sevgisi. Tek bir büyüklük vardı, O’nun büyüklüğü…

Allah biliyor ya ben sizi çok özledim. Allah biliyor ya gözlerimi yaşartıyor.. Başıma gelen herşey sizi unuttuğum için geldi. Başıma gelen herşey hey gidi günlerdeki ben olmaktan çıktığım için geldi. Madem zaman dairevi dönüyor, bir gün yine hey gidi günlere geri döneceğim. Bir gün yine o günleri yaşayacağım. Yeniden gariplik, gurbet başlayacak. Tatlı gurbet, sevimli gariblik..

Tekrar döneceğim size. Tekrar - eğer hâlâ ordaysa - pizzacının üstündeki eve döneceğim. Olmasa bile sizin için ev farkı yok. Eğer hâlâ ismimin üzerine çizgi atılmadıysa, eğer hâlâ yiğitler arasına kabul edilebileceksem  eğer hâlâ ağlama hasletimi kaybetmediysem, eğer hâlâ kalbim mühürlenmediyse, eğer hâlâ içimde bir nebze hizmet sevgisi kaldıysa geri döneceğim. Kabul eder misiniz bilmiyorum ama en azından bu kapıda ölmek için çalışacağım. Rabbime hamdolsun ki sizden uzaktayken almadı canımı. Ve şimdi Rabbim de şahit ki size geri dönmek için niyet ediyorum. Dönemeden ölürsem, dönmüş olarak sayılırım. Rabbimden dileğim, sizden uzaktayken almasın camını. Sizi yaşarken, en güzelinizle beraberken alsın canımı. Sizi çok özledim "hey gidi günler" Bu kadar hasret yetmez mi dönmek için?

19 Haziran 2011 Pazar

İstanbul yeniden


Yaz geldi, dönem bitti, arkadaşlarımı mezun ettim :) Okulu  2 sene uzatmanın verdiği sıkıntıyla mezuniyet töreninin çok güzel geçtiğini söyleyemem. Arkadaşlar arasında işi geyiğe çevirmiş olsak da insan biraz üzülüyor. Beraber başladığımız arkadaşların yarısı bitirdi okulu. Kalan yarısı da benim gibi uzattı :) 

10 gün kadar Ankara'da serbest takıldıktan sonra en sonunda İstanbul'dayım ;) Bir iş buldum kendime. Hem kendimi geliştirmek hem de okulun uzamış olmasını telafi etmek için iyi olacak bu iş. İlk 2 ay kadar sadece yol+yemek ile yetincem ama sonrasında rahat olacak inşallah ;) 

Tatil sonuna kadar İstanbul'da olacağım nasipse. Kardeşimin de ataması (yeni polis) İstanbul'a çıktı. 15 gün sonra o da gelecek. Bir şekilde ben de okulumu buraya kaydırabilirsem ailecek taşınmayı düşünmüyor değiliz. Bakalım ne olacak...

3 ay boyunca burada olacağıma göre tanışmak isteyenlerle tanışabilirim :) Bunu da belirtmiş olayım dedim. Şimdilik selametle kalınız. Artık daha sık uğrarım buraya. Malum yalnız olunca inasn yazacak çok şeyi oluyor, daha çok düşünüyor, daha çok hissediyor ;)