Başlık da yazamadım

Oooo epey olmuş yav :) Böyle yazı başlangıcı da olmaz ama, napalım başlayamıyorum bir türlü yazmaya. Tam 13 gündür yazamadım. Yazmayı bırak paneli açıp da blog bile okuyamadım. Son bir haftadır bi web projem var onunla uğraşıyorum, bitince zengin olacam :P biraz bunun yüzünden biraz da canımın istememesinden uğramadım buralara.

Kendimi yine ot gibi hissetmeye başladım. Boş boş bilgisayara bakıyorum, robot gibi kod yazıyorum, birisi msnden bişey dediğinde sadece gülüyorum, cevap bile veremiyorum. 

Yavaş yavaş toplanmaya başladım. Yarın itibari ile 1 aylık bir program çıkarmayı düşünüyorum. Gün, gün neler yapacağımı yazcam.

Okul da açıldı, amele gibi dersler başladı. 5. seneyi garantilediğimi öğrendim bu arada. Son sınıfın kredisini azaltmışlar, kaldığım dersleri temizleyemiycem.

10 gün kadar önce dayımın bi kızı oldu. Adını ne koymuşlardı unuttum valla şimdi :)  Anne tarafı, Ankara'ya akın gerçekleştirdi :) biraz da onlarla meşgul oldum. Dayımın evinin balkonunda bir Ankara manzarası var ki müthiş. Amatörce birkaç fotoğraf çektim, sağ tarafta görebilirsiniz.

Geçenlerde metroda birisini gördüm. Yüzü tamamen yanmış, kulakları kaybolmuş, dudağı şişkin kalmış. Parmaklar desen varla yok arası :( Çok kötü bir durumu vardı. Dedem geldi o sırada aklıma. Onun da bacağı yanmıştı, hastaneye yattı ancak 45 gün sonra iyileşemedi ve vefat etti. Yanık nasıl kötü bir şey iyi bilirim. Çok zor imtihandır... 

Düşündüm de herkesin bir derdi var. Özellikle hastalık derdi olanların sayısı çok fazla. Sonra etrafımdaki insanları düşündüm. Kimlerin ne derdi var diye. Gördüm ki bir kısım insanların, "Allah'ın rızasını kazanmak" gibi bir derdi var. Bunun için İslam'a hizmet ediyorlar. Bu insanların dünya adına çok fazla dertleri yok. Çünkü onların en büyük derdi, insanların Allah'ı bilmesi, ona ve dinine hizmet etmek. Bunun dışındaki dertler onlara küçük gelmekte ve zaten Rabbim onlara da dünyevi dertler vermemekte. Mesela bu insanlar çok nadiren hasta olurlar, başlarına çok nadiren bir bela gelir. Bir kısım insanlar da var ki, bütün dünya onların dertleri olmuş. Sürekli dünya ile meşguller ve sürekli de bir sıkıntıları var. Kimisi çok hasta, kimisi çok fakir, kimisinin ruh hali iyi değil... Böyle karşılaştırmalar yaparken gördüm ki, her insanın bir derdi var. Allah herkesi bir şekilde imtihan etmekte. O zaman derdimiz Allah rızası olsun ki, hem dünyevi dertlerden kurtulmuş olalım hem de sevap kazanalım. Çok kârlı bir dert bence ;)

Bu aralar maddi durumlar iyi değil, evde bu yüzden de huzursuzluk var. Babamın işsiz olması iyice psiklojisini bozdu, aynı şekilde annemin de. İki psikolojik sürekli tartışır oldular. Aslında ikisi de gayet dindar ve tevekkül sahibi insanlardır ama, bu işsizlik 1 seneyi aşınca, bir de girişilen her çabanın sonucu zarar olunca artık sorun olmaya başladı. Bir baba için en zor şeylerden biri olsa gerek işsiz kalmak. 

Hizmete geri döndüğümü yazmıştım ya:  döndüm dönmesine dee hâlâ sıkıntılarım var. Bir türlü kendim isteyerek iş yapamıyorum. Abilerimin demesiyle de yapmak içimden gelmiyor. Zorlamam lazım galiba kendimi. Hemen olmuyor diye pes etmemem lazım gibi. Ama arkadaşım onlar da daha gelir gelmez, yeni oluşmaya başlayan bi hizmet alanın başına koymuşlar beni. Yahu ben zaten zar zor çalışıyorum bir de böyle yapıyolar. İşin zor tarafı, ben zaten yazın bu alandaki hizmetin başlangıcını yapmıştım, temelleri atmıştım sonra asıl işin sahibine devretmiştim. O da tabi ilgilenememiş, tıpkı benim lise hizmetleri ile ilgilenememem gibi :( şimdi sil baştan başlıyacaz :(

Cumartesi günü Ankara'lı yazılımcıların atöyle çalışmasına gittim. Orda bluekid diye birisi vardı. Yapay zeka hakkında bi sunum yaptı. Adam hoabi olarak ilgileniyor bununla. Yaptığı projeler yükseklisans bitirme projesi olabilecek seviyede :) Öyle piskopat bi programcı :) İşin güzel yanı, bu kişinin dindar birisi olması. demek ki neymiş, dindar olmak, iyi mühendis ya da herhangi bir meslek adamı olmaya engel değilmiş. Helal olsun diyorum. 

Bu gün blogları okurken gördüm de mimlenmişim.Beyaz Gül mimlemiş beni. Kendini 7 maddede anlat demiş. Kekşe 70 soru olsaydı da bana kendini anlat demeseydi :) ben hiç kendimi anlatamam ki. Anlatabilsem zaten, profilimdeki hakkımda yazısını yazardım :) Ama napalım artık bişeyler yazcaz  ama ne zamana yazarım bilmiyorum. Kaç kere başlarım yazmaya sonra geri silerim... :)

13 günün acısını çıkarır gibi yazdım. Bu kadar yeter :) Bana bol bol dua edin desem eder misiniz? :)