9 Şubat 2010 Salı

Her şeyi alttan alan Rabbime hamdolsun

Bu sözü friendfeed'de gördüm ve şuan bana bişeyle çağrıştırdı yazmak istedim. Bugün öğrencilerim beni fena halde sattılar. Tam 10 saattir gelmediler. Çok kızgınım şuan onlara. Biz bu kampı, onların iyilikleri için, maneviyatlarını tazelemeleri için yaparken, bunun için zaman, para, emek harcarken, onlar nerde olduklarını bile haber vermiyorlar. Mümkün olduğunca sıkmamaya çalışıyorum. PES oynayalım diyorlar, oynatıyorum. Film izleyelim diyorlar izletiyorum. Yemeklerini dışardan özel söylüyorum. Sofralarını bile ben serip kaldırıyorum. Ama buna rağmen vefa gösterip de gelip iki sayfa kitap okumuyorlar. Üstelik, dediğim gibi, okuyacakları kitaplkar da onların maneviyatlarını korumaları için. Yani iyilikleri için.

Şimdi başlıkla ne alakası var diyeceksiniz. Şöyle ki; insanoğlu da tıpkı benim öğrenciler gibi. Rabbimiz bizim için bir kamp ortamı kurmuş. Bu ortamı nimetlerle süslemiş. Demiş ki, biraz çalışın ahiretiniz için sermaye biriktirin. Üstelik bizi çok da sıkmıyor. Dünya zevklerini tatmamıza izin veriyor. Günde sadece 5 vakit namazı kılmamız yetiyor. Ancak biz, tıpkı öğrenciler gibi vefasızlık gösteriyoruz ve, 24 saatin 1 saatini alan namazı bile kılmıyoruz.

Öğrencilerim geldiğinde, onlara kızmayı düşünüyorum. Hele imkanım olsa, dövmeyi bile düşünürüm. Afeetmeyi düşünmüyorum. Mutlaka bir ceza vermeliyim yaptıklarının karşılığında. Ama Rabbimiz öyle değil. Ne kadar geç gelirsek gelelim affediyor. Önemli olan gelmeniz diyor. Geldiğiniz vakitten önce yaptıklarınızı bir anda siliyor. Adeta bize ceza vermemek için bahaneler arıyor. Her zaman alttan alıyor.

İşte bu yüzden, "Herşeyi alttan alan Rabbime hamdolsun" diyorum.

2 yorum:

  1. o rahman ve rahim. bizse çok nankör :(

    YanıtlaSil
  2. senin içinde bulundugun bu hissiyatı anlıyorum kardeşim.
    bende tam tersi alttan almaktan yakınıyorum.her yapılanı hemen affetmekten,hemen unutmaktan... Haşa Rabbimin alttan almasıyla kıyas bile edemem kendiminkini ama sürekli tabiri caisse kazık yesemde yüzüme güldükleri an hiç bişey olmamış gibi davranıyorum.
    unutuveriyorum.sonrada saf muamelesi görüyorum.
    aslında bilyorum neden bu halde olduğumu.Dost istersen Allah yeter sözünü hayatımın özüne yerleştirmediğim için böyle oluyo.
    Herşeyi alttan alan Rabbime hamdolsun!
    eksiğimi görmemi benim gibi bi acize lutfetti.

    YanıtlaSil