Zor ve sıkıcı haftalar

Bu hafta çok sıkıldım ben. Okul bir yandan, içimdeki sıkıntı bir yandan bastırdı. Bir geçtiğimiz çarşamba günü bir kardeşimin annesinin vefat ettiğini öğrendim. Sanki benim annemmiş gibi üzüldüm diyebilirim. Ama sadece "gibi" diyebilirim, çünkü asıl üzüntüyü o bilir. Rabbim bol bol sabırlar versin, zor günleri atlatmayı nasip etsin. İnşallah annesinin de amel defteri kapanmayacatır. Ardında hayırlı evlat bırakanların amel defterleri kapanmaz diyor efendimiz, biz de böyle olması için dua ediyoruz.

Bu haftaler hem zor hem de sıkıcı haftalar. Senenin bitmesine 2 ay kaldı, vizeler de başladı tabi. Bugün ilk vizeye girdim. Sonuç yine hüsran. 45 dakikada 4 sayfalık sınavı çözmemizi istiyordu hoca. Zaten kendisi de biliyor yapamayacağımızı. Amacı, çok öğrenci kötü not alsın, kör sayesinde çok öğrenci geçsin. Ama ya bir kısım öğrenci iyi not alırsa? Böyle hoca mantığı nasıl olur anlayamıyorum. 8 yıllık bölümde bir tane 4.00 ile mezun olan öğrenci yok. Diğer üniversitelerde ise en az 3 er tane var. İyice sinir etmeye başladı beni bu okul, bi yerden sonra tak edecek. Daha iki gün önce asistan hoca ile tartıştık. Ömrümüz boyunca belki 10 kere kullanacağımız bir tabloyu ezberlememizi istedi. 

Bugün itibari ile İstanbul'da staj yerimi de ayarlamış bulunmaktayım. Kadıköy'de bir firmada yapmayı düşünüyorum bir aksilik çıkmazsa. Zaten bütün bu okul derdini, yazın İstanbul'a gitmenin hayaliyle çekiyorum yoksa hiç çekilmez :) 18 Nisan'da da İstanbul'da olacam inş. Kitap okuma etkinliğine katılıp, fikirsizlerle çay içecem :)) Çaylar onlardanmış öyle dediler :P

Hayatımdan özetler böyle, belki bugün bir de içimden gelen duygu ve düşünceleri yazarım. Son zamanlarda çok şey düşünüyorum ama hiçbirini yazamıyorum. Buraya geçince hepsi uçup gidiyor. Keşke düşünceleri aynı anda kağıda aktaran bir cihaz felan olsa da boşa gitmese onlar :)